Naturalne środowisko chomików

Większość chomików to pustynne zwierzęta, niektóre pochodzą z Syrii, inne z takich obszarów jak północne Chiny. Często zamieszkują tereny pustynne lub półpustynne, gdzie w bardzo krótkim okresie czasu temperatura może przejść z jednego ekstremum do drugiego, od rozżarzonych niczym piec upałów do skrajnego mrozu. Na niektórych obszarach te dobowe wahania temperatury są powodem, dla którego chomiki zakopują się pod ziemię i mają bardzo gęste futro. Te cechy można łatwo zauważyć u takich gatunków, które nie są trzymane w niewoli od zbyt dawna, takich jak np. chomicznik Roborowskiego.

Dzikie chomiki żyją w wielu różnych miejscach na świecie

Tak jak chomiki muszą sobie radzić z ekstremalnymi warunkami klimatycznymi, tak też muszą sobie radzić z dużymi wahaniami w dostępności pożywienia. W toku ewolucji wykształciły u siebie mechanizm gromadzenia zapasów pożywienia, gdy jest ono łatwo dostępne, i zachowywania go na czas, gdy o nie trudno. Aby pomóc zrealizować to kluczowe dla przetrwania zadanie, w toku ewolucji chomiki wykształciły u siebie organ, który pozwala im przechowywać duże ilości pożywienia - dwie fałdy skórne w okolicach ich szczęki, które my popularnie nazywamy workami policzkowymi. Te worki są w stanie pomieścić naprawdę zaskakujące ilości pożywienia, co pozwala gryzoniowi przenosić jednorazowo do swojej nory pokaźne ilości zapasów, które będą przeznaczone do zjedzenia później.

Inna cecha ewolucyjna, która pomaga chomikom w przetrwaniu w środowisku naturalnym, to ich szata. Podczas gdy chomiki syryjskie i inne podobne gatunki są hodowane w niewoli od dłuższego czasu, ich dzicy kuzyni oraz inne gatunki chomików wciąż zachowują ubarwienie dostosowane do ich naturalnego środowiska. Dziko żyjące chomiki często mają jasnobrązowe lub szare grzbiety oraz blade podbrzusza. Ich ubarwienie na grzbiecie pomaga im wtopić się w otoczenie, co utrudnia drapieżnikom zobaczenie ich, a z drugiej strony blade futro na brzuchu ma za zadanie odbijać ekstremalne temperatury, jakie biją od ziemi, piasku czy skały, gdy żerują w nocy.

Chomiki, które nie są hodowane w niewoli od dłuższego czasu, takie jak chomik chiński czy chomicznik Roborowskiego, ciągle wyglądają bardzo podobnie do swoich dzikich pobratymców. Chomik syryjski został jednak specjalnie wyhodowany w niewoli w bardzo wielu odmianach przez bardzo wielu hodowców, stąd niektóre z nich mogą się diametralnie różnić od swoich dzikich przodków, jak to możesz zobaczyć na zdjęciu poniżej.

Chomiki syryjskie zostały wyhodowane w niewoli

Pomimo tego, że niektóre chomiki są intensywnie hodowane od wielu lat, podczas gdy inne nie, to w ciągu hodowli nikt nie wyeliminował ich charakterystycznego nocnego trybu życia. Chomiki są najbardziej aktywne w nocy, kiedy to mogą buszować na wolności w poszukiwaniu ziaren i warzyw w ciemności. Niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z dzikimi chomikami, czy z tymi hodowanymi od lat w niewoli, ich tryb życia wciąż będzie w przeważającej mierze nocny, choć niektóre z nich zdołały nieco dostosować swój tryb życia do panujących warunków i mogą się budzić wczesnym wieczorem.